Urazy stawu łokciowego

Urazy stawu łokciowego
kość ramienna u swojego dolnego końca poszerza się, spłaszcza w kierunku przednio – tylnym i wygina do przodu tworząc kłykieć [condylus humeri], po obu stronach znajdują się guzki [nadkłykcie]; do nadkłykcia przyśrodkowego [epicondylus medialis], przyczepia się więzadło poboczne łokciowe, m. nawrotny obły i większość zginaczy ręki, na stronie tylnej znajduje się płytka bruzda n. łokciowego [sulcus n. ulnaris], nadkłykieć boczny jest mniejszy i przyczepia się do niego więzadło poboczne promieniowe stawu łokciowego, odwracacz przedramienia i prostowniki ręki, pomiędzy nadkłykciami leży powierzchnia stawowa: część łokciowa w kształcie bloczka [trochlea humeri] oraz promieniowa w kształcie główki [capitulum humeri], ponad bloczkiem od przodu znajduje się dół dziobiasty [fossa coronoidea], z tyłu dół wyrostka łokciowego [fossa olecrani], nad główką kości ramiennej leży niewielki dół promieniowy [fossa radialis]. Ta choroba to łokieć tenisisty.
kość łokciowa składa się w części bliższej z 2 silnych wyrostków: łokciowego [olecranon] i dziobiastego [processus coronoideus] oraz dwóch powierzchni stawowych: wcięcia bloczkowego [incisura trochlearis] i wcięcia promieniowego [incisura radialis], nieco dalej obwodowo leży guzowatość kości łokciowej [tuberositas ulnae] dla przyczepu m. ramiennego
koniec bliższy kości promieniowej to głowa [caput radiale] z dołkiem, szyjka kości promieniowej [collum radii] i guzowatość kości promieniowej po stronie łokciowej [tuberositas radii], do której przyczepia się ścięgno m. dwugłowego
trójkąt Hütera: szczyt wyrostka łokciowego oraz nadkłykcie k. ramiennej tworzą trójkąt równoramienny
objaw Marksa: długa oś ramienia i nadkłykci tworzą odwróconą literę „T”
więzadło oboczne łokciowe [lig. collaterale ulnare] ciągnie się od nadkłykcia przyśrodkowego do brzegu łokciowego wcięcia bloczkowego, więzadło poboczne promieniowe [Iig. collaterale radiale] biegnie od nadkłykcia bocznego z przodu i z tyłu głowy kości promieniowej i przyczepia się do kości łokciowej do przodu i tyłu od wcięcia promieniowego
staw promieniowo – łokciowy bliższy [articulatio radioulnaris proximalis] jest stabilizowany przez więzadło pierścieniowate kości promieniowej [lig. anulare radii] przyczepiające się do przedniego i tylnego brzegu wcięcia promieniowego kości łokciowej, ponadto przez więzadło czworoboczne [lig. quadratum] rozpięte między dolnym brzegiem wcięcia promieniowego kości łokciowej a szyjką kości promieniowej
jądra kostnienia obu nadkłykci k. ramiennej, główki i bloczka k. ramiennej pojawiają się różnie, najwcześniej główki i kostnieją dopiero w wieku 15 – 17 lat, nieco wcześniej kostnieje głowa kości promieniowej i wyrostek łokciowy [13 – 15 lat]
zakresy ruchu stawu łokciowego [koślawość 6 – 16]:
wyprost 174 – 180 : mm. dwugłowy ramienia, ramienny, [dodatkowo ramienno – promieniowy, nawrotny obły]
zgięcie 40 : obie głowy krótkie m. trójgłowego
unerwienie: przód: nn. pośrodkowy i mięśniowo – skórny, tył: nn. łokciowy i promieniowy
unaczynienie: tt. główna ramienia, poboczne łokciowe górna i dolna [od t. ramiennej], wsteczne [od promieniowej i łokciowej]

Dostępy operacyjne do stawu łokciowego:
przyśrodkowy Campbella: cięcie przyśrodkowe po stronie łokciowej nieco do przodu od spodziewanego przebiegu nerwu łokciowego  wypreparowanie i odsłonięcie nerwu  odcięcie dłutem nadkłykcia  odciągnięcie z przyczepami do przodu, uważając, by nie uszkodzić zaopatrującego je włókien nerwu pośrodkowego
tylno – boczny Campbella [-VanGordona]: cięcie półkoliste po stronie promieniowej  odcięcie rozcięgna m. trójgłowego w kształcie odwróconej litery Y lub przecięcie poprzeczne wyrostka łokciowego 3 cm od jego szczytu
dostęp boczny od strony promieniowej: cięcie ramienia na wysokości przegrody mięśniowej bocznej do nadkłykcia i 6 – 7 cm wzdłuż tylno – bocznej powierzchni przedramienia  dojście do kości ramiennej między mięśniem trójgłowym a przyczepami prostownika promieniowego nadgarstka i ramienno – promieniowego od przodu, należy zwrócić uwagę na nerw promieniowy w górnym biegunie rany  odcięcie z kością prostowników od nadkłykcia małym osteotomem  odsłonięcie stawu ramienno – promieniowego; oszczędzić gałązkę głęboką nerwu promieniowego przechodzącą przez mięsień odwracacz; jest to dobre dojście do głowy kości promieniowej i przy złamaniach kłykcia bocznego
dojście Kochera analogiczne w kształcie litery „J”